Қоқысқа тіл біткенде
Қыс бойы қар астына жасырынған қоқыстар «патшалығы» мұз ерігенде қылтиып төбесін көрсетті. Күнге қыздырынып, сықырая көзін аша алар емес. Әрі өткен, бері өткен өзге әлемнің адамдары ештеңені көрмейтін, табиғатпен тілдеспейтін мылқаудай. Тек қоқыс санының өсуіне үлесін қосып, кең ауада тыныстауына жол ашуда......