
Қайда кетіп барасың, қарттарым-ау?
Бала кезімізде ауылда күмістей жарқыраған аппақ сақалы өзіне құп жарасқан, жүзінен нұры, көзінен оты шашыраған қариялар болушы еді. Олар отыра қалып малақайын шешкенде, ішінен тағы бір жұқа тақия көрінетін. «Кімнің баласысың ей»? дейтін. Бірақ кімнің баласы екеніңді олар сезіп тұратын. «Қайдан білдіңіз»?...