
Бір дерт бар...
Бала күнімізде түрлі ойынға беріліп, алаңсыз қызыққа бататынбыз. Көрші үйлерді аралап, өзгеде жоқ көкжәшікке телміре қарап жататынбыз. «Бала қайда? Бала пәленшенің үйінде». Шаңға аунап, қуаласпақ ойнап әбден шаршаған соң түн ауа қайтатынбыз. Қазір ше? Қазір баланың бұлай емін-еркін жүргенін көрмейміз. Тіпті...