СЕГІЗ ҚЫРЛЫ, БІР СЫРЛЫ
Ауылдан келеміз. Қазіргідей такси емес, автобуспен. Қайтатын уақыт белгілі. Сол аралықта шаруаңның бәрін бітіру керек. Қармақшыны аралап шаштараз іздейтін шама жоқ. Базар маңында болса, бас сұғасың. Вокзал ішіндегі шаштаразда жұмыс істейтінМыңайдар Исабекұлын шебер қылған да біз тектес жандар. Ауданда қазақ жігіттерінен шыққан нөмірі бірінші шаштараз осы кісі. Ол 1992 жылдары бастаған кәсібінен әлі қол үзген жоқ. Демалыссыз жұмыс істейді. Себебі маманға сұраныс жоғары. Әйел, ер деп таңдамай шаш ала білетін шаштараздың сол уақыттан бері тұрақты тұтынушылары бар. Олардың ішінде әйел азаматшалар көп екен. Олар маманға шаш қию, бояу жұмыстарын сеніп тапсырады. Ісіне күмін келтірмейтіндері сол қалай қысқартатын жөнін айтпай-ақ орындыққа жайғасады. Себебі айына бір келетін тұрақты тұтынушыларының қандай шаш үлгіде жүретінін маман жаттап алған. Теміржол вокзалына қарасты шаштаразда 15 жыл қызмет еткен маман 2006 жылдан бастап жеке кәсіпкерлік ашыпты. Диас пен Асел атты балаларының құрметіне шаштаразын «ДиАсел» деп атаған. Бұрын қасында қосымша маман болатын. Қазір тек өзі ғана қызмет көрсетеді. Себебі аядай бөлме екі адамға тарлық етеді. Тұрғындар талғамы жоғары. Соңғы үлгідегі, ішінде барлық қызметі бар сән салондарға баратындар қарасы көп. Шаштаразын қайта күрделі жөндеуден өткізіп, құралдарын жаңартсам дейді. Қосымша мамандар алуға жағдай жасалу керек. Кәсібін кеңейткісі келетіндер үшін мемлекеттік бағдарлама арқылы жеңілдетілген несие болса нұр үстіне нұр болар еді. Себебі кәсіпкер байыса – ел байиды. Мұнан Мыңайдар Исабекұлына келушілер көбеймесе, азаймайды. – Жас кезімізде «шаштаразшы» қыздардың мамандығы деп көбаса жігіттер бас тартатын. Менсінбей мұрын шүйіретіндері де болған. Икемің болса мамандық әйел, ер деп талғамайды. Керек десеңіз әлемге аты әйгілі аспазшылар да бар емес пе? Мүмкін қызық болып көрінер, бірақ менің қолымнан тігін тігу де келеді. Бұрын былғары курткалар тігетін комбинат болған бізде. Сонда жұмыс істедім. Үйде тігін машинам бар. Жыртық жамау мен керек дүниенің бәрін өзім тігемін. Шеберхана ашсам ба деген ой да болды. «Екі кеменің басын ұстаған суға кетеді» демей ме. Шаштараздықты жақсылап меңгеруді қаладым. Біле білген адамға шаштаразшы мамандықтың да қыр-сыры көп. Алматы, Астанаға барып шеберлік сабақтарына қатысып, біліктілік арттырдым. Бала кезден сурет салатынмын. Қазір сол талантты қызымның бойынан көремін. Балаларым да өнерден құр алақан емес. Мен қалайтын кәсіптің бәрі бір-біріне ұқсас. Шаштаразға да, тігіншіге де аса сабырлық керек. «Жеті рет пішіп, бір рет кес» деген қағида жадыңнан шықса қателесесің, – дейді маман.
Гүлжанат ДҮЗЕНОВА,
«Қармақшы таңы».
