Ол Дүр Оңғар ауылының тумасы. 1999 жылы әскерден келген шымыр жігіт шаруашылық жұмысына араласады. Еңбек жолын «Жаңажол» серіктестігінде механизатор болып бастаған ол №5 бригада да жиырма бір жыл еңбек етеді. Мол тәжірибе жинаған маман ауыл шаруашылығы саласының алға басуына үлкен үлесін қосқан. Таңсәріден егістік алқабына аттанғаннан кеш бата ғана үйге оралып, дән сеуіп, жиын-терімге дейін бір тынбайды.

– Еңбекке бала күнімнен жақынмын. Себебі әкем – Сәрсенбай құрылыс саласында жұмыс істеді, ауыл ұстасы болды. Сол кісіге қарап өстім. Ал шаруашылыққа келсем, мұндағы жұмысым өзіме ұнайды. Ер адам негізі темірге, техникаға жақын жүреді ғой. Қызығушылығым да бар. Механизатор болуыма сол себеп. Қазір көктемгі дала жұмысындамыз. Қысқасы, біздің жұмыс басталды, – дейді Ерекең.

Азаматтың сөзі де, ісі де нық. «Ол өзіне берілген тапсырмаға үлкен жауапкершілікпен қарайды» деді қатарластары. Ерболат қазір – жаткист. Бұған дейін талай марапат биігінен көрінген. Жыл қорытындысында І,ІІ орынды иеленіп, «Үздік жаткист» номинациясын алған.

2017 жылы Президенттің Жарлығы мен ІІІ дәрежелі «Еңбек даңқы» орденімен марапатталған.

Бүгінде Ерекең аяулы жары Нұргүл екеуі отбасында екі ұл тәрбиелеуде. Артынан ерген атқамінерлеріне қажырлы еңбектің жемісі оңайлықпен келмейтінін үйретуде.

Расында байлық, бақыт, адал еңбек – маңдай тердің арқасында келеді. Еңбек етем дегенге қашанда жұмыс табылады. Шалқадан жатып, шалқып өмір сүрем дегеннің қарны ешқашан тоймайды. Бүгінгі кейіпкердің әңгімесі міне осыны меңзегендей.