Бірауық бақыласаң БАҚ дегенді,
Түйсігің түрткілей ме басқа әлемді.
Жас талап, анық таны,
ағымдағы
Ақпарат айдынынан ақ кемемді.Сан сүзіп сырлы сөзден асылды бір,
Малшынып ақ параққа шашылды нұр.
Ескегім – талайлы ұлдың тар заманы
Кешкенім ... Ол – ғаламат Ғасыр – Ғұмыр!Көтерген жүгім ауыр, бар ма күмән,
Салмақты сандығымды аш – таңғалдырам!
Талассыз таптырмайтын құнды дүние,
Алашшыл арыстардан қалған мұрам.Тапса деп қазынамнан ел керегін,
Толқимын, толқыныңда тербелемін.
Ертеңім – орамды ойға еміндіріп,
Желкенім жығылмастан мен келемін.Қалды артта сұрапыл жыл, құйындай күн,
Сонда да соқпағымды шиырлаймын.
Өрінен ыққан демі сын сағатта,
Елінен шыққан кеме
Жиенбайдың.Айшықты әр мақалам – ардың әні,
Тарихтың қойнауында жаңғырады.
Танып шын Ахаң айтқан: «Үнқағаз» деп,
Халықтың тіл мен көзі һәм құлағы.Болмаса бөлек болмыс, сергек сенім,
Газет боп дүниеге келмес те едім.
Өмірім Қармақшымен біте қайнап,
Өңірін осы өлкенің өрнектедім.Өрнегім – өшпес ізім, өрлегенім,
Септігім тисе деймін елге менің.
Үндесіп зиялымен, жақсымен де,
Үлгі етіп Сәлимадай Еңбек Ерін.Ұлтымның айта алғаным – Ұлы арманын,
Шынында биігіме шыға алғаным.
Таралған таралымым мың сан үйге,
Жаға алған үмітім сол – шырағданым .Қашанда Құлагерше дүбірге алаң,
Шындыққа суарылған – тұғырнамам.
Табанды пікірі бар ойлы оқырман,
Бағаңды берер шағың бүгін маған.Тоқсан жыл...
Уақыт үшін қас-қағым ба,
Аз да емес жоғалтқаным... тапқаным да
Шам-шырақ болып қалу ... бұл – бір бақыт,
Жарқырап Жосалының аспанында.