Өзім "Қармақшы таңының" ес білген шақтан бері оқырманымын. «Қызыл Ту», «Коммунизм шамшырағы» кезіндегі бет-бейнесі әлі көз алдымда. Соңғы уақытта тілшілер тың тақырыптарда қалам тербеп жүр. Газеттің нөмірінен ауданға қарасты әр ауыл жайлы жазылған кең көлемді мақалаларды оқып, тілшінің суреттеп жазғаны соншалық көзбен көргендей сезінетін болдық. Газет журналистері шалғайдағы ауылдарға осылай жиі-жиі атбасын бұрып, халықпен, оқырманмен кездесіп, дидарласып тұрса қаламына қан жүгіріп, өзін шыңдай түсері сөзсіз. А.Байтұрсынов айтқандай, "Газет – халықтың көзі, құлағы һәм тілі". Оқырман қауымы соны сезініп, басылым билік пен халық арасындағы көпір екенін ұғыну керек. Ауданда көркейту-көгалдандыру айлығының жүйелі жүргізіліп жатқанын әр саннан оқып отырмыз. Кент әкімдігінің жасаған тынымсыз жұмысы көңіл қуантады. Жалпы басылым бетінде барлық сала қамтылуда жатыр деуге толық негіз бар. “Күбі піскеннің көңілі жай», «Таба нанның тәттісі-ай», «Ана жүрегі», «Пікір неге екіұшты?» сынды мақалаларды тұшынып оқығанымыз рас. Алмас Алматовтың «Шабдалысы» неге татиды? Жас журналистерден де алдағы уақытта сондай туынды күтеміз.

Басылымға жазылу басталғанын естіп, арнайы редакцияға келдім. Қатарға қосылған тілшілермен танысып, аналық батамды беріп, жұмыстарына абырой тіледім. Кейбіреу теңгесін қимай, газеттің электронды нұсқасын интернеттен көреміз дейді. Мұндайда айтарым, ғаламтор ешқашан кітап пен мерзімді басылымның орнын баса алмайды.