
Кітаптың монологы
Қысылып барамын… Мына қапаста тұрғаныма қанша уақыт болды десеңші. Бұрын көңілім шат еді. Ол кезде жастар кезекпе-кезек таласа оқитын-ды. Беттерімді ақтарып, әңгімемнен ой түйетін. Солар жаман болды ма? Көкірегі ашық, санасы ояу. Ендігі күйім мынау. Шаң басқан сөреде жатырмын. Тү-үш… Біреу келе жатқан...