Табиғат - жаратылыстан Алланың керемет өнер туындысының бірі. Оған дәлел күні бүгінге дейін азамат баласының тұмса табиғаттың терең сырын зерттеп, қызығушылығының басылмауында. Сондай бір ерекше ғаламат дүниесінің бірі - сексеуіл. Сексеуіл діңі мен бұтағы бұралып өсетін, шөлге төзімді, морт сынғыш, ағаш тектес өсімдік. Бір қарағанда жапырақсыз, қуарған бұл ағашты бұқараның бірі - білсе, бірі - білмес қасиеті мен тарихы сонау ертеден бастау алған. Халық игілігінде сексеуілді отын ретінде қажетіне жарату, жылу беретін шоғы маздап ұзақ уақыт сақталатынымен ерекшеленеді. Соңғы уақытта халық көп шоғырланған аймақтар мен елді мекендерде ағашты кесу, оны түп тамырымен қопару секілді залал келтіру нышандары кең етек алып отыр. 2004 жылғы 23 сәуірдегі №460 қаулыны басшылыққа ала отырып, ҚР Мемлекеттік орман қорғау учаскелерінде қылқанжапырақтылар мен сексеуіл тектестерді қорғау жөнінде ағаш кесу және оны пайдалануға тыйым салынды.

"Ағаш бар жерде, тіршілік бар" деп дана халқымыз бекер айтпаса керек-ті. Құдіреті мен қасиетін замандар бойы сақтап, діңі мен діңгегін өмір қажетіне айналдырған сексеуілдің қадіріне жетіп, қолда бар алтынды бағалағанға не жетсін. Ғасырлар тоғысында ұрпақтан-ұрпаққа аман-есен сақталуына біртұтас қауым болып атсалысайық, ағайын.