Қой шаруашылығын ата кәсі­бім деп ардақтаған қазақ «Асық ойнаған азар, доп ойнаған тозар, бәрінен де қой бағып, құйрық жеген озар» демеп пе еді?! Ұлттық тағамдарымызды етсіз елестету қиын, әрине.

Қой қай кезде де қазақтың берекесін сақтап, ақша орнына жүрді, азығы мен киімі болды. Қазір елдің жағдайы түзелді, қой басын көбейту де қолға алынуда. Мал басын көбейтуге ниет білдірген осындай жанның бірі – ІІІ интернационалдық Бағила Каикбаева.

Мемлекеттің қолдауы аясында кәсіпкерлік негіздерін тегін меңгерген ол қайтарымсыз грант ұтып, қой өсіруді қолға алды. Аудандық «Атамекен» кәсіпкерлер палатасында білім алып, тиісті сертификатты иемденеді. Бұл – тұрақты табысы болмаған бұрынғы жұмыссыз жанның кәсіп бастауына мол мүмкіндік туғызды. Ал 583 мың теңге көлемінде грант ұтып алуы, өзінің бизнес жоспарында көрсеткен мал шаруашылығы кәсібін бастауына септігін тигізді.

– Ауылдың негізгі табыс көзі – мал шаруашылығы. Жолдасым екеуміз қой басын өсіріп, одан мол өнім алуды ойлап жүргенбіз. Қолдан келетін істі неге жасап көрмекке деп бекініп, ауылдың кәсіпкерлік жөніндегі маманынан кеңес алдық. Осылайша білімімді жетілдіріп, грантқа ие болып, 12 бас қазақы қой сатып алдық. Қой бағу, мал өсіру біздің ата кәсібіміз болғасын, мен үшін бұл шаруа ешқандай қиындық туғызбайды. Алдымызға мал салып, еңбек етуге жағдай жасалып тұрғанда, мүмкіндікті жіберіп алуға болмайды, – дейді ол.

Жаңа кәсіп бастаған олар қойдың санын өсіру үшін жұмыс жасап жатқанын жеткізді. Негізінде, мал өсіру оңай шаруа емес, маңдай терді талап ететін адал кәсіп. Оның жем-шөбінің дайындығының өзі үлкен мәселе. Бірақ, «еңбекпен келген нан тәтті» демей ме? Кейіпкеріміз болашақта қойдың етін өндіріп қана қоймай, кәсібін одан әрі кеңейтуді жоспарлап отыр.

Ауылдың дамуына өз үлестерін қосуды басты міндеті деп есептейтін ерлі-зайыптылар еңбектің ешкімге тәуелді етпейтінін жақсы түйсінеді.

Қиын шаруаның қиысын келтіріп, отбасының нәсібін осы кәсіптен көре білген жас отбасы болашақтарын ауыл­мен байланыстыруға бел буған.