Тәжірибелі маманның бір сәтте қолы бос болмайтынына осы мақаланы жазу барысында көз жеткіздік. Қарбалас тіршілік барысында бізге де уақыт тауып, бірнеше сауалымызға жауап беріп үлгерді. Себебі сырқат жандардың қас-қабағына қарап, жағдайын бақылау кейіпкеріміздің жауапкершілігіндегі жұмыс. Кейде 24 сағат тізе бүкпейтін ақ халатты абзал жанның отбасын ұмытатын сәттері де болып тұрады.

Дәрігердің медицина саласында қызмет етіп жүргеніне сегіз жылдай болыпты. 2013 жылы Алматы қаласындағы Асфендияров атындағы медициналық университетті «Терапевт» мамандығы бойынша бітірген ол, ауылға барып қызмет етуді жөн санапты. Сөйтіп алғашқы еңбек жолын аудандағы жедел-жәрдем бөлімінде дәрігерліктен бастаған. Араға бір жыл салып «Дипломмен ауылға» бағдарламасымен осында тұрақтайды. Қызмет бабында жүріп өзінің біліктілігі мен тәжірибесінің арқасында қабылдау бөлімінің меңгеруші дәрігері лауазымына көтеріледі.

– Кішкентайымнан дәрігер болуды армандап өстім. Оқушы кезімде жақындарым сырқаттанып қалса «дәрігер болсам өзім емдеп жазып аламын» дейтінмін. Сондықтан болар осы мамандықты ойланбастан таңдағаным. Әрине, қызметімнің жауапкершілік жүгі қаншалықты ауыр болатындығын әу бастан-ақ сезіндім. Қазір мамандығымның жемісін көрудемін. Тіпті онымен мақтанамын. Науқастың тілін табу – бірінші мақсат. Бір жылы сөзбен көңіл күйін көтеруге болады. Адамдар әртүрлі ғой. Кейде түсінбеушілік туындайды, көп жағдайда ықыласқа бөленіп жатамыз. Сондықтан халықтың алғысын алу – дәрігер үшін ең үлкен құрмет, – дейді антына адал болған жан.

Тәжірибелі маман әлемді дүрліктірген «COVID-19» вирусымен күрес кезінде де еселенген жауапкершілікті көтеріп, өз жандарын шүберекке түйе жүріп, өзгелерге қол ұшын берген. Әсіресе пневмония өршіген уақытта өз денсаулығынан бұрын өзгенің саулығын тілеп, ұйқы да көрмеген.

Жоғарыда айтып өткендей Әсел Хайдарова қазір терапия бөлімінде білікті маман. Оны мақалаға арқау етуімізге сеп болған емделушілердің маманға деген алғаусыз алғысының көптігі еді. Жылы шырайлы, ашық мінезді абзал жанның шипалы қолынан ем алушылардың бірі – Ақтөбе ауылының тұрғыны Алмагүл Жансейітова.

– Екі кештің арасында қан қысымым 250- ге көтерілді. Ауыл дәрігері Бота Жакенова дереу үйге жетіп, алғашқы көмегін көрсетіп, жедел жәрдеммен аудан орталығына жеткізді. Жансақтау бөліміне түстім. Әділбек, Жандос, Алтынай есімді тәжірибелі мамандар сағат сайын жағдайымды бақылап, қалыпқа келуім үшін аянбады. Одан кейін терапия бөліміне ауысқанымда бөлім меңгерушісі Әсел Бегеліқызының қызметіне разы болдым. Оның науқастармен қарым-қатынасы, әсіресе қарапайымдылығы, ашық мінезі адам жанына жылылық сыйлайды екен. Жаның қиналғанда жаныңнан табылып, ажалдан арашалайтын ақхалаттылардың еңбегін ешқашан ұмытуға болмайды, – деді ем алушы ағынан жарылып.

Ерсін СӘДУҰЛЫ