
ЕРЕКШЕ ТҰЛҒАЛЫ ЕҢБЕК АДАМЫ
Тәкең әңгімешіл кісі еді. Қолтығының астындағы жастығын ысырып қойып малдасын құрды дегенше-ақ Көрғұлының бір тарауына түскен жыршылардай көсіле жөнелеріне сене беріңіз. Әңгіме: «Басқынбай – шопыр, мен – бастық…» деп басталса, сөзді Қуаңдария кеңшарының №2 фермасында ферма меңгерушісі болып жүрген кезінен...











