АДАЛ ЕҢБЕК
Таң. Әдеттегіше күрегін алып Күреңбай бақшасына жөнелді. Аяқта «гүрзавөй» етік. Жұпыны киінген. Тастамайтын жыртық-жыртық тақиясы басында. Атқарған бақша миссиясынан соң шөптің үстіне құлай кетіп, ойланып жатыр. – Құдай берген бір күрек. Тырмам да, кетпенім де осы. Он жыл бойы достастым. Бұл болмаса мені кім...