Бала күнімізде әжеміз сандыққа ұқсас жәшікке сөк, талқан салып қоятын. Енді міне көненің көзін мұражай төрінен көріп отырмыз. Көне кебеженің бір ерекшелігі жасау кезінде бірде-бір шеге қағылмапты. Заманында Шағала есімді ауқатты кісі қызы Әсемді ұзатқанда жасауына арнайы жасатыпты. Сол кездегі шебердің есімі жылдармен жұмбақ болып бізге жетпеген.

Жоғарыда айтып өткендей көшпелі заманда азық-түлік немесе ұсақ заттардың бұзылмай жетуіне қолданған. Жәдігерге қызыға қарап тұрғанымызда музей қызметкері Гүлнар Нұртазаева оның сырымен бөлісті.

   – Қазақ даласындағы бай-шонжарларды кәмпескелеу заманында Әсем осы кебеженің ішіне азық-түлік толтырып, төркініне жіберген. Ағасының қызы Мұнай көзі кеткенше «Әсемнің дүниесі» деп сақтапты. Кебеже бертін келе кейінгі иесі Мұнайдың баласы Темірхан Өмірде болған, – дейді ол.

   Ұстаның аса шеберлікпен жасаған мұндай жәдігерін бірі білсе, бірі білмейді. Кебеженің әлі күнге сыны кетпеген, қолданысқа жарап тұр. Алыстан қазақы ою-өрнегімен көз тартады.