Қараша күз

Түксиген қату қабақ қараша күз,

Боялып түрлі түске сан аса түз.

Мұңая сары әлем сыр айтардай,

Суыртпақ ақтарыла қаласаңыз.

Шық түсіп соңын нөсер қарымталап,

Бұл да бір көңілге сеп жабырқамақ.

Қызығып алтын түсті жапыраққа,

Тентек жел кете барды барымталап.

Қыздарын ұзатқандай бар ұлыс һәм,

Сыңсыды құстар қанат қағып ұшқан.

Сарғайып күллі әлем кеткен сынды,

Беймәлім мендегі бір сағыныштан.

Сәбидің көңіліндей балаң елік,

Кешікпей түске қалар ғалам еніп.

Қозы көш жерден шашын қырау шалған,

Кәрі қыс жатыр еміс хабар беріп.