Жаңбырлы күн, бүгін сондай сүреңсіз,
Сағынышпен сырлас сынды күрең күз.
Соңырқап бip соққан желге ағаш та,
Жапырағын төгіп жатыр үнемсiз...Табиғаттың жабырқаулы күзгі әрі,
Мұңды шақ бұл сағындырар бiздi әлi.
Кеудемдегі шексіз сезім жалынын,
Өршiтiп бip үрлегендей ызғары...Сары әлемнің құшағына еніп бip,
Табиғатқа сыр айтқым-ақ келiп тұр.
Мүлгіген бұл мұңды күзде менсіз де,
Көз жасына көк те ерiк берiп тұр...Айтпағымды ұққан сынды тылсымы,
Күркіреп бір көктiң шықты күрсіні.
Жә, жарайды, бүгін қалсын ашылмай,
Ақыныңның iште жатқан бip сыры...