"ДЕВИЧНИК" БІЗГЕ ҚАЙДАН КЕЛДІ?
"Қармақшы таңы" газетін оқып отырып осы тақырыптағы мақалаға көзім түсті. Ойлана келе, мынадай түйін жасадым. Неге біздің жастарымыз өз халқымыздың қандай ырымдары бар, салт-дәстүрді жаңартып, бүгінгі күннің тәрбиесіне айналдырайық деп ойланбайды?! Қандай бір жағдай болмасын, өзге елдің тұрмыс тіршілігіне лезде бейімделе қалады. Батыстан шыққан киім үлгіге, іс-әрекетіне ұғына қалатынына таңым бар. “Девичник” деген не, қайдан шыққан деп мағынасына тереңдеп, бізге не береді деп ұзатылатын қыз бала неге ата-анасымен ойласпасқа?
Қазақи тұрғыда қыз ұзатыларда туған-туысқандардың мынадай жол-жоралғысы бар. Өзінің туысқандары оның ішінде сол рудағы жеңгелері (ұзатылатын күні белгіленгеннен кейін) ұйымдасып, күнде бір үй шақырады. Оған ұзатылатын қыз өзінің жақын дос-құрбыларымен, рулас апа-сіңілдерімен барып, көңілді кеш өткізеді. Бұл – балалық шағының қызықты соңғы күндерін өткеріп, өзіңнің ақ босағаңнан, туыстарыңнан жыраққа кетіп бара жатсың деп бақыт тілеген туысқандар ықыласы.
Ретсіз шығын шығарып, елде жоқ қылықты жасап, қызыл-жасылды болып, не істеп жүргеніңді білмей адасқанша, ертеден келе жатқан салт-дәстүрімізді неге қолға алмасқа? Ешқандай қиын емес, тек жеңгелер мықты болу керек. Сондықтан айтарым, девичник жасау орынсыз, оны ата-аналар да ойлану қажет.
Ағайша НҰРҒАЛИЕВА,
Алдашбай ахун ауылы.
