Шырын жемістер мен улы өсімдік

Ерте-ерте, ертеде, алыс бір елде әртүрлі жемістер мен өсімдіктер өмір сүретін таңғажайып бақ болған екен. Бұл бақтың әр бұрышы сиқырға толы еді. Мұнда Алмұрт, Шие, Құлпынай, Жүзім сияқты пайдалы жемістер өмір сүретін. Олар адамдарды қуантатын, денсаулық беретін және әрдайым таза ауа шығаратын.
Бірақ бақтың бір шалғай жерінде улы өсімдік - Есірткігүл өсіп тұратын. Бұл өсімдіктің тамыры тереңде, ал гүлдері әдемі, түрлі-түсті болып көрінетін. Ол өзін барлығына тартымды етіп көрсетіп, жемістерді өзіне жақындауға азғырғысы келетін.
Бір күні Жасыл Жүзім Есірткігүлдің қасына жақындап:
– Сенің жапырақтарың сондай жарқын және әдемі екен! Мен де сендей болғым келеді, – деді.
Есірткігүл күліп:
– Сен менімен дос болсаң, бәрі сені де таңғажайып көретін болады. Жай ғана менің шырындарымнан ішіп көрсең болды, – деп азғырды.
Бірақ бақтағы Ақылды Алма бұл әңгімені естіп қалды. Ол Жасыл Жүзімге жақындап:
– Ақымақтық жасама! Бұл гүлдің шырындары улы. Бір рет дәм татсаң, өзіңді жоғалтасың. Сен мықты және пайдалысың. Адамдар сені осылай жақсы көреді! – деді.
Жасыл Жүзім ойланып, Алманың сөзін тыңдады. Ол Есірткігүлден аулақ кетіп қалды. Ертесіне Жүзім барлық жемістерді жинап, Есірткігүлдің зұлым екенін бәріне айтты.
Жемістер барлығы бірігіп, бақты тазартуға шешім қабылдады. Олар Есірткігүлді қазып алып, оның тамырларын құртып, орнына жаңа шырынды жемістер еккен еді. Содан бері бақта тек пайдалы және денсаулыққа жақсы өсімдіктер ғана өсетін болды.