Мерейлі маманның жұмысына ең қажеттінің бірі – өз ісіне, науқастарға жауапкершілікпен қарау. Сондай жауаптылықты арқалап, артылған жүк сүйікті мамандығына айналған Мәриямкүл Махмутованың медицина саласында еселі еңбек етіп келе жатқанына 41 жыл болыпты. Өзі Қазалының тумасы. Сол жақтағы Ғ.Мұратбаев атындағы №17 мектепті бітірген соң Қызылордадағы медициналық училищеге оқуға түседі. Қара шаңырақты тәмамдап, бағыт бойынша сол кездегі Ленинск, қазіргі Байқоңыр қаласындағы әскери госпитальге жұмысқа орналасады. Араға бір жарым жыл салып, төретамдық жігітке тұрмысқа шығады. Осы сәттерден бастап медбикенің қызметі 1982 жылы Төретамдағы ауылдық емханада жалғасады. Бейнетінің зейнетін көретін уақыт та алыс емес. Осы уақыт аралығында бағындырған белесі, жеткен жетістігі жетерлік. Мәселен, 2016 жылғы Елбасының жарлығымен Тәуелсіздікке 25 жыл толуына орай мерекелік төсбелгіні кеудесіне тақса, Байқоңыр қаласының ардақты ардагері деген тағы бір медальдың иесі.

Осы жылдар ағысымен талай жанның алғысына бөленген жан әлі де жұртшылықтың ризашылығын алуда. Еңбек демалысына кетсе де жанұшыра «Мәрияш апай қайда?» деп аймағының медбикесін іздейтіндер көп. Бүгінде көпбалалы ана Мәриямкүл немерелерінің қызығына бөленген ардақты әже. Ал анасының жолын қуған қызы Медициналық Академияны бітіріп, Ақтөбе қаласында кардиолог-дәрігер болып қызмет атқарады.

– Ең алғаш еңбек жолым әскери госпитальде, жұқпалы аурулар бөлімшесінде басталды. Алғаш кезекшілікке түскен күнім. Әскерилер бірінен соң бірі түрлі себеппен қатты ауырып келді. Сол күні бар білгенімді сарп етіп, бар күшімді салып ем-домымды жасадым. Ертеңіне келсем әлгі әскерилер «Кеше бізді емдеген медбикеміз, тәуір болдық, рақмет сізге» деп алғысын жаудырғанда қатты қуандым. Осы сәттен бастап адамдардың алғысын алу мен үшін үлкен бақытқа айналды. Қырық жыл медбикелік қызметімде түрлі жағдай да болды. Біздің жұмыста «8 сағат істедім, жұмысым аяқталды» деген нәрсе жоқ. Ауру деген күн-түнге, жыл мезгіліне қарамайды. Дәл қазір вирус жұқтырғандарды емдеп жатқан дәрігерлер сияқты үй бетін көрмей жұмыс істейтін кездер де болады, – дейді жалпы тәжірибелік мейірбикесі Мәриямкүл Махмутова.

Білікті маман қызметте жүріп жас мамандарға осы саланың қыр-сырын үйретіп үлгереді. Оларға жұмысына адал болып, халықтың тек ризашылығын алуға жол сілтейді. Ал ондай жас мамандар да жоқ емес. 28 жастағы Жаңагүл Жұмахметова Қазалы ауданында дүниеге келген. Байқоңыр қаласындағы медициналық техникумды бітірген соң, жалпы тәжірибелік мейірбеке мамандығын игереді. 2018 жылы Байқоңыр қаласының көп бейінді ауруханасына мамандығы бойынша жұмысқа орналасады. Араға жыл салып қызметтік жолы аймақтық аға мейірбике қызметіне ауыстырылады.

– Жұмысымыздың қиыны мен қызығы қатар жүреді. Соған қарамастан пациенттердің көңілін тауып, бағыт беріп, ыстық лебізіне бөленіп алғысын алсақ бізге одан асқан бақыт бар ма? Елімізде таралып жатқан жаман індеттің келуі оңайға тиген жоқ. Алайда вируспен күресуде талмай жұмыс атқарудамыз. Жұртшылыққа насихаттау жұмысын жүргізіп, сақтық шарасын қатаң сақтауын қадағалап, қызметкерлер арасында қажетіне қарай семинар сабағы өткізілуде. Кез келген мамандықтың өзіндік жауапкершілігі бар. Өзіме артылған жауапкершілікті сезіне отырып, қызмет жолымда адал еңбек етуге, сенімдерін ақтауға тырысамын. Ал індет көп жайлаған аймақтардағы күні-түні қызметте жүрген барша медицина саласының қызметкерлеріне тек сабырлық тілеймін, – дейді аға мейірбике.

Әлемде медицина қызметкерлерінің жартысынан көбі медбикелер екен. Олар денсаулық сақтау жүйесінде өмірлік маңызы бар қызмет атқарады. Бүгінде олар адам денсаулығына қауіп төндірген пандемиямен күресте алдыңғы қатарда тұр. Олар COVID-19-ға қасқайып қарсы тұруда. Иә, еліміздегі барлық мейірбикелер мен мейіргерлер құрметке лайық жандар.