- Шіркін-ааай! Тезірек өссем екен. Ана-а-ау үйдегі көрші ағадай дәрігер болсам  одан асқан арманым жоқ, - деді мектепке енді ғана барған Санжар.
- Мен де өссем, мектеп бітірсем, Әсия апайдай ұстаз болсам, - деп Жәния да жауап қайтарды.
- Анам маған көп ұрысады. "Балмұздақ жеме", "Кешке дейін жүрме", "Жерге аунама". Бұл мені әбден шаршатты. Сонда мені жақсы көрмей ме? - деген 4 жастағы балақай "ауыр" күрсінді. 
- Ал мен мектепке барғым келмейді. Түсініксіз сандар. Көбейту кестесін жаттау да оңай емес. Апай күнде сұрайды. Бүгін міне, тағы да төмен баға алып келдім...
...Мұның бәрі балалық еркелік еді. Өскендер қайта орала алмайтын балалық шақ осынысымен қызық. Ал оған қайта баратын билет бар ма?