Қазақ жаңалықтан қалыспаған ғой. 1839 жыл Францияның Париж академиясында Луи Дагер мен Джозеф Ньепс деген ғалымдар фотографияны өмірге алып келген. Үш жылдан соң, 1841 жылы Жәңгір хан Ордада мектеп ашқанда арнайы фотограф алдырып, оқушылармен бірге суретке түскен. Жәңгір мектебінен шыққан қазақ зиялыларының көпшілігінің суреті бар. Ал қазақтың тұңғыш фотографы – Шәңгерей Бөкеев екенін көп ешкім біле бермейді. Яғни, қазақ фотоөнері Батыс Қазақстан облысынан бастау алды деп сеніммен айта аламыз. 1901 жылы Бөкей ордасының 100 жылдығы аталып өткенде Петерборға қонақ ретінде шақырылған Шәңгерей Бөкеевке Николай ІІ патша барлық құрал-жабдықтарымен фотоаппарат сыйлаған. Шәңгерей Сейіткерейұлы Бөкеев 1847 жылы Батыс Қазақстан облысының Бөкей ордасы ауданы, Жасқұстағы хан ордасында дүниеге келген. Шәңгерей – Жәңгір ханның немересі. Ол 5 жасқа келгенде әкесі қайтыс болып, шешесі Ермектің тәрбиесінде қалады. Әйтсе де ол жетімдік көрмейді. Ата дәулетінің арқасында жасынан оқып, ғылымға қолы жетеді. Астраханда реальдық училищені бітіргеннен кейін, Орынбордағы әскер бастықтарын даярлайтын кадет корпусына түседі. Бірақ Шәңгерей онда екі-ақ жыл оқиды. Самара губерниясында мировой судья болып біразырақ істейді де, ол қызметін тастап, өз еліне келеді. Бұдан кейін кеңсе жұмысына араласпай, өзіне меншікті жер алып, Самар губернаторындағы дворяндардың тізіміне тіркеледі де, қалған өмірінің көпшілігін өз имениесінде өткізеді. Атасы Жәңгір ханның көп жыл иесіз тұрған Көлборсыдағы жазғы ордасын өзіне қаратып алады да, онда бау-бақша, алма ағашын ектіріп, сәнді үйлер салғызады. Өз қарауында 40-50 үй болады. Егін салдырып, егіске машиналар да қолданады. Сөйтіп Сарытау (Саратов) мен Самара аралығындағы ата-қонысы Көлборсыда өмір кешеді. Аңшылық-саятшылықты, табиғат сұлулығын, ән-күйді, көркемсөз өнерін ұнатады. Өзін-өзі үнемі рухани жетілдіріп отырады, өлеңдер жазады. 1917 жылы Көлборсыдан көшіп, қазіргі Ақжайық ауданы жеріне келеді. 1920 жылы Қаратөбе ауданының Ақбақай деген жерінде қайтыс болады. Шығармалары 1911-12 жылдары «Шайыр», «Көксілдер», 1926 жылы «23 жоқтау» жинақтарында жарық көрген. 1934 жылы жеке жинағы, кейінгі жылдарда шығармалары оқулықтар мен жинақтарда жарияланып отырды.