Көкбай бір жылы Абайды Тойған деген кісінің үйіне ертіп барыпты. Ол үйдің Зағипа деген еркешора қызы есейіп қалса да Көкбайдың жанына келіп, басындағы тақиясын бір алып, бір кигізіп, мазасын ала беріпті.

Зағипаның шешесі Көкше Көкбайдың ауылынан болғандықтан ол нағашы деп еркелейді екен. Абай қызды одан сайын қайрай түсіп, Көкбай қайтер екен деп отырса керек.

Көкбай: «Зағыш мына ақшаны ал да апаңмен еріп барып кәмпит алып же» деп оны алдаусыратпақ болып ақша ұсыныпты. Қыз ақшаны жыртып тастайды.

Сонда Көкбай:

«Мынау кім деп отырсам қасымдағы,

Қоймады-ау тақиямды басымдағы.

Бұл әлде өзі менің жиенім бе?

Мінезі мен секілді жасымдағы.

Тентек болып мен ақша жыртпаушы едім

Тентектігі менен де басым-дағы» дегенде Зағипа үйден шыға жөнеліп, қайтадан Көкбайдың жанына ұялып келмей қойыпты.

Абай оған шаттанып: «Көкбай сені ұнататыным осындай тапқыр шешендігің ғой. Ұрмай-соқпай баланы тоқтаттың-ау» депті.