Жанжалсыз жанұя
Ыдыс-аяқ сылдырламай тұрмайды дейді. Оны сындыратын кім? Әрине, жел тұрмаса шөптің басы қимылдамайтыны да белгілі. Отбасын екіге бөліп, ажырасуға себеп болатын – жанжал. Ал, жанжал болмашы себептен туындайды. Сын айту, кемшілік іздеумен қатар екі жартының бір бүтін бола алмауы өзара кикілжіңге әкеліп соғады. Мұндай үйде жанжал біте ме? Осы сауал туындағанда, мына әңгіме ойға түседі.Ертеректе сыйластығымен, татулығымен танымал болған отбасы болған екен. Ол үйде ұрыс-керіс болғанын ешкім көрмеген. Расымен де, бұл отбасыда жанжал болмаған. Арада уақыт өтіп, қартаяр шағында кемпірі ауырып төсек тартып жатып қалады. Қайтатын күні жақындағанын сезген қарт ана жұбына қарап:– Білесіз, осы күнге дейін мен сізден ешнәрсе жасырған емеспін. Тек бір ғана құпия ұстаған дүнием бар еді, – деп бір құтыны береді. Құтыда екі дана тоқылған шұлық және көп мөлшерде ақша бар екен.
– Мен келін болып түскенде әжем күйеуіңе ашуланған кезіңде жауап қайтарма, ұстамды, сабырлы бол, ашуыңды басу үшін ұршық иір, шұлық тоқы деп өсиет айтқан болатын. Мына құты осы өсиеттің нәтижесі болып келген сыр еді, – дейді. Тамсана қараған күйеуі:
– Құтыда екі шұлық болғанына қарағанда сен маған өмір бойы екі-ақ рет ашуландың ба? – деп сұрайды. Сонда кемпірі:
– Мына ақша сатылған шұлықтардан түскен табыс, – деген екен.
Мұны естіген жұбайы көз жасына ерік беріпті.
Айнұр ӘЛИ
