Тіл – ұлттың ең басты байлығы, тәуелсіздігіміздің тұмары, азаматтығымыздың айғағы. Адамды мұратқа жеткізетін – ана тілі мен ата дәстүрі. Сондықтан елімізде мемлекеттік тілдің мәртебесін тиісті деңгейде көтеру мәселесі ешуақытта өзектілігін жойған емес. Еліміздің тәуелсіздік алғанына 30 жылдай уақыт болса да, қазақ тілінің қоғамдық қатынастарда, мемлекеттік қызметте қолдану мәртебесі әлі де болса биік деңгейге жете алмай отырғаны өкінішті. Отбасында бір ауыз орысша сөйлемейтін қазақтардың үйінде дүниеге келген балаларымыздың тілі орыс тілінде шығып жатыр. Қазіргі таңда оған кінәлі смартфон. Бала тәрбие мен ілімді сол смартфон арқылы ғаламтордың тілінде алып жатыр. «Ел болам десең, бесігіңді түзе» демекші, ана тілімізге құрметті бесіктен бастауымыз қажет. Тілі енді ғана шығып келе жатқан бүлдіршіндерге қазіргі таңда қызықты қойылымдар, мультфильмдер түсінікті тілде аударылып, көптеген бағдарламалар көбеюде.

Отбасы – шағын мемлекет. Тіл меңгеруде отбасындағы ата – ананың рөлі ерекше. Әр отбасы уыз шағынан балаға қазақ тілін үйретуді қолға алса, мемлекеттік тілде сөйлейтін халық қатары азаймас еді.  Қазақ тілі – жалғыз қазақ халқының ғана емес, мемлекеттік тіл – бәріміздің ортақ тіліміз.

Өз ұлтының қадыр –қасиетін ана тілі арқылы ұлықтап, ата – бабасының асыл аманатындай ардақтап, ұлан байтақ аумақты алып жатқан Қазақстан Республикасы деп аталатын тәуелсіз елдің мемлекеттік тілі болып саналатын ана тілімізде сөйлемей, өзге тілге басымдық беруіміз – елімізге сын, аманатқа қиянат болып табылатыны сөзсіз.

Қорытындылай келе, тілге деген құрмет – елге, халыққа деген құрмет. Ел мерейі – тіл мәртебесі. Тілсіз халықтың өмір сүруі мүмкін емес. Әлем таныған, әлем мойындаған ел болу үшін тілімізге деген құрмет соғырлым жоғары болу қажет. «Өзге тілдің бәрін біл, өз тіліңді құрметте» дегендей ана сүтімен дарыған қасиетті де қастерлі тілге құрмет көрсетіп, дақ түсірмеу сізбен-біздің парызымыз.