Әке-асқар тау, асқар шың. Әкенің мейірімі, басыңнан сипап күле қарағаны жаныңа жаз самалындай әсер етеді.

Менің әкем Сексенбай Елемесов ұзақ жыл Ақтөбе ауылында гидротехник, бригадир, бас агроном болып қызмет еткен ақжарқын азамат. Ол осыдан 15 жыл бұрын менің 2 жасымда өмірден өткен. Әкем жайлы жақсы әңгімелерді анамнан, ауылдағы үлкен қариялардан, әкемнің достарынан жиі естимін. «Әкең өлсе де, әкеңнің көзін көрген өлмесін» деген сөз бар. Көзін көрген қариялар жақсы сөздер мен естеліктер айтқанда асқар тауға деген сағынышым үдей түседі. Көзіме еріксіз жас үйіріледі. Біздің ер жеткенімізді, қызық-қуанышымызды да көре алмай өмірден тым ерте кеткені жанымызды жабырқатады. Мен осындай жүрегі кең, кішіпейіл, жан-жағына шуағын шашқан мейірімді әкенің баласы болғанымды мақтаныш етемін.

Әке-әркімге де асқар тау, ана-өмір сыйлап, нәр берер бұлақ, бала-жағасындағы балауса құрақ. Әр әке арманы-құрақтың өсіп қатаюы, шыбықтың шыңдағы шынар боп өсуі, балапанын өз елінің аспанында қалықтар қыранға айналуы деп білемін. Бірақ менің әкемнің сол армандары ішінде кетті.

Артында қалған 4 баланың үшеуі отбасын құрып, анама немере сыйлады. Мен үйдің кенжесімін. Ендігі жерде бала шағасының тілеуін тілеп, қарашаңырақтың берекесі болып отырған аяулы анамыз Ажардың ғұмыр жасы ұзақ болғай деп тілейміз.

Артында өнегілі ұрпағы барда әкеміздің аты өшпейді.