Жегендей болдым...

Сол кездерде орта табысты кәсіпкер Алла тағаланың: «Алланың мешіттерін шынайы түрде Аллаға, ақырет күніне сенген, намазды толық орындаған, зекет берген және Алладан ғана қорыққан кісі жасайды. Міне солардың тура жол табушылардан болып, жетістікке жетуі үміт етіледі», – деген сүйінші аятын («Тәубә» сүресінің 18-аяты) естіп, өзі де мешіт салдыруды қалайды.

Сөйтіп нәпсі қалауларын тыңдамай, ақша жинай бастайды. Артық не әдеттен тыс бір нәрсе жеуді қалағанында «Жегендей болдым» деп, соның ақшасын бір шетке жинай береді. 20 жылдан соң жинаған ақшасы кішігірім бір мешіт салуға жететіндей болады. Стамбул қаласының Кырбаджы көшесінде бір мешіт салдырады. Бұл мешіт халық арасында "Жегендей болдым" мешіті аталып кетеді.

Ойлап қарасақ, шынында да әрбір адам осылай үнемділік жасай алады. "Көршісі аш бола тұра өзі тоқ жатқан бізден емес" деген Пайғамбар хадисін есімізге түсіріп, айналамызға бір көз жүгіртейік. Қазіргі заманда көршімен қарым-қатынас азайып кеткендіктен, жақын жерде жүргендің де жағдайынан бейхабар болуымыз әбден мүмкін. Қала ортасында тұратындықтан біздің айналамызда ондай адамдар тіпті жоқтың қасы деуіміз мүмкін. Бірақ қаланың шет жағында, ауылда мұқтаж жандардың көптігі сөзсіз. Соларға бір көмек қолымызды создық па? Немесе "Қалай көмектесе аламын?" деп ойлап көрдік пе? Бұл біздің мұсылмандығымызға сын. Ақыретте сұралмай бір адым алға жылжымайтын 5 нәрсенің ішінде мал-мүлкімізді қайдан тауып, қайда жұмсағанымыз есепке алынады. Ал мұндай ізгі амалдар жасай алсақ, есебімізді оңайынан беріп қана қоймай, таудай сауапқа да ие бола алмақпыз.