ЕСІК ҚАҚҚАН ЕЛЕСТЕР
Ол кезде небәрі 12 жастамын. Ауылдың шет жағында тұратын ағамның үйіне қыдырып бардық. Үлкендер тойға кеткен. Тек балалар ғана. Үлкенінің өзі – 17-ден енді асқан. Өзіңіз білетіндей ауылда жарық болмайды. Әсіресе кешке өшіп, сабақты білте шамның жарығымен оқитынбыз. Содан не керек, тағы да жарық өшті. Үйдегі...